«Ο βοσκός και το φίδι» , της Νεκταρίας Κοντογούνη

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε σε ένα χωριουδάκι ένας βοσκός με τη σύζυγό του.

            Κάθε μέρα έβοσκε τα προβατάκια του στο καταπράσινο λιβάδι. Σύντροφός του πιστός ήταν ένα γεράκι –κι όχι ένας σκύλος όπως συνηθίζεται- γιατί ο άντρας φοβόταν πολύ τα φίδια.

-Εεε , του φώναζε το γεράκι, πάρ΄ το κοπάδι σου και πήγαινε παρακάτω, εδώ έχει φωλιές φιδιών.

Έπαιρνε τότε το κοπάδι του ο βοσκός και πήγαινε παρακάτω.

            Το αγαπούσε και το φρόντιζε πολύ το γεράκι του.

-Αχ καλό μου, του ΄λεγε, σαν παιδί μου σε έχω.

            Μια μέρα όμως εκεί που έβοσκε το κοπάδι του, στο δάσος ξέσπασε μεγάλη φωτιά. Το γεράκι τρομαγμένο από τις τεράστιες φλόγες, πέταξε μακριά. Ο βοσκός άκουσε μια φωνή να καλεί σε βοήθεια.

-Βοήθεια καλέ μου άνθρωπε, έλεγε ένα φίδι, προστάτεψέ με.

Τότε ο βοσκός ξέχασε το φόβο του, άπλωσε τη γκλίτσα του και το φίδι τυλίχτηκε και σώθηκε από τις φλόγες.

            Από τότε ο βοσκός κατάλαβε πόσο σημαντικά και χρήσιμα είναι όλα τα πλάσματα πάνω στη γη!!!

                                                                               Κοντογούνη Νεκταρία , Α1