Μια φορά κι ένα καιρό ήταν μια
αλεπού και ένας κάβουρας που ήταν συνέταιροι. Όταν έφτασε το καλοκαίρι και η σοδιά ήταν έτοιμη, την χώρισαν σε δύο στοίβες. Στην πρώτη έβαλαν
το σιτάρι και στην άλλη τα τσόφλια , για
να την μοιραστούν .Πήγαν και οι δύο στο χωράφι. και η αλεπού (που ήταν
και πολύ πονηρή) ,είπε στον κάβουρα : «Συνέταιρε, ήρθε η ώρα, λοιπόν , θα πάρω
εγώ το σιτάρι και εσύ τα τσόφλια .» « Δεν
κατάλαβες καλά, κυρά μου, δεν είμαι
χαζός .» «Δίκιο έχεις» είπε η αλεπού «θα
πάρεις εσύ τα τσόφλια κι εγώ το σιτάρι .» «Συνέταιρε, σου το ξαναείπα δεν είμαι
χαζός» απάντησε πάλι ο κάβουρας. «Χμμμ,
καλά τώρα». Η αλεπού έσκαψε μια γραμμή και είπε: «Θα κάνουμε αγώνα .Όποιος φτάσει πρώτος στο άχυρο θα το πάρει εντάξει.»
« Γιατί όχι !!!» .
Πήραν θέση και αρχίζει η αλεπού να μετράει «Ένα… δύο …τρία …ΠΑΜΕ!». Τρέχει
η αλεπού και ο κάβουρας στραβά στραβά τρέχει και αυτός. Γραπώνετε μια από την
ουρά της αλεπού που κουνιόταν δεξιά και αριστερά . Όταν έφτασε στο τέλος η αλεπού τινάζετε και ο κάβουρας πηδάει
στο σιτάρι . Έσκασε από την ζήλια της η αλεπού και κατακοκκίνισε από το θυμό της.
Μαρία Ματσούκα, Α1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.