Αν με ρωτάς για το αγαπημένο μου παιχνίδι .. ( β΄ μέρος)

      

 "   Χανόμουν ώρες ολόκληρες μέσα στο δικό μου κόσμο" , της Μαρίας Κυρανούδη, Β1

     

   Ένα παιχνίδι που θα μου μείνει αξέχαστο από τα παιδικά μου χρόνια, είναι το κάστρο της «Ωραίας Κοιμωμένης». Ακόμα θυμάμαι την ημέρα που πήρα το δώρο μου  από τον Αϊ Βασίλη όταν ήμουν τριών χρονών. Μόλις το είδα κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο νόμιζα ότι ο Αϊ Βασίλης μου έφερε ένα κανονικό παλάτι, γιατί ήταν τόσο μεγάλο, που ξεπερνούσε το μπόι μου!!!

        Εξωτερικά το κάστρο μου ήταν πανέμορφο, ήταν μια μωβ οπτασία! Είχε σκαλιστά λουλουδάκια και διάφορα άλλα σχεδιάκια στον τοίχο, ένα μεγάλο κουμπί σε σχήμα καρδιάς που όταν το πίεζες ακουγόταν μία υπέροχη μελωδία. Η πύλη του παλατιού ήταν πελώρια και ήταν και αυτή σκαλισμένη με διάφορα σχεδιάκια. Το παλάτι μου είχε επίσης τέσσερα παράθυρα από την πίσω πλευρά με διαφορετικό σχήμα το καθένα, δύο βασιλικές σημαίες και έναν ιδιαίτερο μηχανισμό που όταν τον γυρνούσες μπορούσες να βάλεις πάνω την πριγκίπισσα και να χορεύει.

          Είχε δύο ορόφους, γι' αυτό άλλωστε το θεωρούσα τεράστιο. Πάνω από τον δεύτερο όροφο, υπήρχε μία σοφίτα με ένα μπλε κρεβάτι όπου συνήθως έβαζα την πριγκίπισσα να κοιμάται. Η σοφίτα βρισκόταν ανάμεσα σε δύο πύργους. Τον πύργο δεξιά από τη σοφίτα τον χρησιμοποιούσα συνήθως ως αποθήκη, ενώ στον αριστερό πύργο τοποθετούσα συνήθως το αδράχτι. Στο ισόγειο έβαζα την ντουζιέρα και τα πράγματα για τη θάλασσα. Επίσης μερικές γλάστρες και ένα μικρό κουζινάκι. Στον πρώτο όροφο ήταν η τραπεζαρία με την βασιλική πολυθρόνα και τον μηχανισμό που ανέφερα πιο πριν. Στον δεύτερο όροφο που ήταν και ο μεγαλύτερος, υπήρχαν τέσσερις κρεβατοκάμαρες και το μεγάλο μπάνιο. Ακόμη υπήρχε μία μεγάλη ροζ σκάλα που συνέδεε όλο το παλάτι.

         Αυτή την πανέμορφη εικόνα τη συμπλήρωνε ένας μεγάλος κήπος με δέντρα, ένα πολύχρωμο σιντριβάνι, μια μωβ κούνια, άσπροι πανέμορφοι κύκνοι και ένα σκυλάκι. Επίσης υπήρχε μια μικρή αίθουσα εκδηλώσεων με λουλούδια διασκορπισμένα σε όλο το χώρο. Ξέχασα επίσης να προσθέσω, ότι στη σοφίτα παραμόνευε και ένας μεγάλος κόκκινος δράκος!! Πολλές φορές δημιουργούσα ιστορίες μέσα στο μυαλό μου και στη θέση της βασιλικής οικογένειας έβαζα τα play mobile μου και άλλα σπιτάκια γύρω από το παλάτι και δημιουργούσα έτσι μια ολόκληρη πόλη. Πολλές φορές έμπλεκα διάφορα παραμύθια π.χ. τη Χιονάτη, βάζοντας μέσα στο κάστρο και τους επτά νάνους ή τη Σταχτοπούτα και τη μικρή γοργόνα.

         Χανόμουν ώρες ολόκληρες μέσα στο δικό μου κόσμο .Τον έφτιαχνα όπως ήθελα και όπου δεν υπήρχε το κακό και η αδικία και που το μυαλό ενός παιδιού δεν μπορεί να φανταστεί τις συμφορές που υπάρχουν στον έξω κόσμο. Επειδή το έστηνα στη μέση του σαλονιού καθόμουν σαν φρουρός από πάνω του προειδοποιώντας τους γονείς μου και τον αδερφό μου να προσέχουν μην μου το γκρεμίσουν. Τελειώνοντας το διάβασμα με τα χρόνια έτρεχα να χωθώ στον δικό μου παραμυθένιο κόσμο.