Μόνο δέκα....επιτέλους! φεύγουμε!
Βγαίνοντας από το σχολείο τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ
Για να γλιτώσω από την γραμματική που με κυνηγάει μανιασμένα
Με τα γαμψά της νύχια και τα κοφτερά της δόντια
Της ξεφεύγω
Όμως για κακή μου τύχη
Όμως για κακή μου τύχη
Στο επόμενο τετράγωνο μου την έχει στημένη το εμβαδόν…
Λίγο πιο πέρα απ’ το σχολείο
Με περιμένει ένα χάλκινο αερόστατο
Με μαγικό τρόπο με μεταφέρει
Με το φανταστικό του πλοίο ταξιδεύουμε σε εξωτικά νησιά Και κάνοντας μία τσιχλόφουσκα
Ξαφνικά παγιδεύομαι στην φούσκα
Και ο κόσμος γύρω μου γυρίζει γρήγορα…
Φτάνω στο μέλλον…
Βλέπω την γη όπως θα είναι αργότερα
Το θέαμα με σόκαρε…
Ήταν όλα κίτρινα
Ώ..οου σιχαίνομαι το κίτρινο…
Ο οποίος με οδηγεί σε ένα μικρό σπιτάκι
Μπαίνω μέσα και ξαφνικά βλέπω τα πάντα να πετάνε!
Μία τσαγέρα μου επιτίθεται
Ευτυχώς με έσωσε η φούσκα!
Από εκεί που δεν το περίμενα
Ακούστηκε ένα <<ΝΤΡΙΙΙΝ>>
Η τσιχλόφουσκα που με περιέβαλλε έσκασε..
Και βρέθηκα πάλι πίσω στο σχολέιο..
Μέσα στην τάξη μου…
Γεωργοπούλου Γιώτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.